سفر بخیر مسافر غمگین اسفند هشتاد ونه

میگه نگرانشم .زیاد سیگار میکشه جدیدا.میگم نگران نباش.من می شناسمش.بلده جمع کنه خودشو.میگه حالا تو بهش بگو .بگو با سیگار دود کردن چیزی درست نمیشه.دیگه هیچی نگفتم...نمی دونست اونروز صبح  خودم اونقدر کشیدم که داشتم خفه می شدم.نمی دونست آدم شمار نخ سیگارایی که تو این اوضاع می کشه ازدستش در میره...حالا من برم به اون بگم خاک بر سرت که میکشی؟ که زیاد می کشی ؟که ریه هات به فنا میرن واسه هیچی؟وقتی "هیچی"نیست و اتفاقا خیلی چیزائه بگم هیچی؟آخرش گفت کی فکرشو می کرد سیگاری شه؟اونم تو این سن؟گفتم هیچکی...هیچکی رو یواش گفتم...می دونه که بیست سالمه...میدونه...ا

پ.ن:سید علی صالحی یه شعری داشت من باب مسافر غمگین پاییز پنجاه و هشت واینا ...یه سری بهش بزنید