تو اتاق ناهید نشستم.نامجو میگه:عشق همیشه در مراجعه است.ا

ناهید رفته ناهار بخوره.ا

دارم گودر میخونم.در واقع فقط تیتر هارو می خونم.این کلمه ها هی از جلو چشام میگذره:موسوی/کروبی/دستگیر/اعتصاب/خبر...ا

به شدت داره برف میاد.به این فک میکنم چه جوری برم خونه.ا

لپ تاپ رو می ذارم رو تخت.ا

می شینم بغل پنجره و یه پتو میندازم رو سرم.پشت پنجره دونه های برفو نگاه میکنم.

از خداعاجزانه درخواست دارم که دنیارو در همین لحظه نگه داره یا حداقل بیخیال من شه...ا