دلم الهامی (معلم ادبیاتمان )را خواست وقتی که این بیت را می خواند...دلم تمام روزها و لحظه های پارسال را خواست.خیلی وقت است که می خواهد...ا
گاهی وقتها قلب آدم درد می گیرد از فرط دلتنگی.ا
.
.
.
با این که لباسش بر بازوانم است
می دانم که همه ی این ها
او را به من باز نمی گرداند
چارلز بوکفسکی_از مجموعه شعر سوختن در آب،غرق شدن در آتش
2 comments:
راستش من اصلا دلم برای پارسال تنگ نشده.انگار من به پارسال تحمیل شده بودم و الان یه آزادی بی معنا من رو از خاطراتش جدا کرده...
من زندگی کردم پارسال.زندگی...
Post a Comment