Sunday, February 6, 2011

هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق بر او نمرده به فتوای من نماز کنید

دلم  الهامی (معلم ادبیاتمان )را خواست وقتی که این بیت را می خواند...دلم تمام روزها و لحظه های پارسال را خواست.خیلی وقت است که می خواهد...ا
گاهی وقتها قلب آدم درد می گیرد از فرط دلتنگی.ا
.
.
.
با این که لباسش بر بازوانم است 
می دانم که همه ی این ها
 او را به من باز نمی گرداند

چارلز بوکفسکی_از مجموعه شعر سوختن در آب،غرق شدن در آتش

2 comments:

mina said...

راستش من اصلا دلم برای پارسال تنگ نشده.انگار من به پارسال تحمیل شده بودم و الان یه آزادی بی معنا من رو از خاطراتش جدا کرده...

مه سا said...

من زندگی کردم پارسال.زندگی...